Ibu, cepat balit...!!

Ibu.
Lamaknya Ibu gi work?
Iman rindu Ibu.
Malam-malam Iman tidur dengan Ayah ajak.
Mun Iman terbangun tengah malam, Iman carik Ibu.
Iman lupak Ibu gi work.
Iman toleh belah kiri, Ibu sik ada.
Toleh belah kanan, ada Ayah.
Ayah peluk Iman bila nangga Iman bangun.
Tapi Iman sik maok Ayah.
Iman tampar muka Ayah.
Iman maok Ibu juak.
Iman nangis koat-koat.
Mesti Ayah sikda madah ngan Ibu nak?
Ayah sikmok Ibu bingong.
Tapi...
Iman sikmok Ayah peluk, ayah sik boleh gurin dekat Iman juak.
Mun Ayah nak gurin pelok Iman, Iman tampar Ayah agik.
Iman mok Ayah duduk ajak.
Iman maok Ibu.
Mok Ibu juak!
Iman nangis agik nyerin-nyerin, Ibu.

Ibu.
Malam tadik Iman sikpat tido.
Iman ajak Mak Ngah nengok guk kat YouTube.
Pasya Iman mintak pensel ngan kertas.
Iman embak masuk bilit Kek La sebab Iman nak tido ngan Kek La.

Ibu.
Iman nak lukis muka Ibu.
Sebab ya lah Iman mintak pensel ngan kertas ngan Mak Ngah.
Tapi Iman sik pandei lukis.
Kelak ajar Iman lukis Ibu ah.

Ibu.
Balit gik.
Iman sikpat tido malam tadik.
Ya lah Iman ajak Kek La gi dibah, bukan Iman nak makan.
Tapi Kek La berik Iman makan nasik.
Iman makan juaklah 2 suap.
Sian Kek La lelah nya ambik nasik ngan Iman.
Tapi Iman sik lapar.
Iman nak main dibah ajak.
Ne tauk Ibu balit.
Tapi sik ada juak.
Nenek pun alu bangun juak dengar Iman ngan Kek La keres-keres di dapur.

Ibu.
Iman sikda mood nak makan ri tok
Mun Ibu call bukan Iman sikmok cakap ngan Ibu.
Iman takut lak Iman nangis dengar sora Ibu.

Ibu.
Cepat balit k.
Iman rindu Ibu...


Yang benar,
Iman Madihah